Schaakopening: De Konings Indische Verdediging

De Indische Verdediging is een schaakopening die in de eerste helft van de 19e eeuw in India is ontstaan en daar vaak werd gespeeld door de Brahmanen. De opening wordt gekenmerkt door het feit dat meteen aan het begin van de partij een defensieve stelling wordt aangenomen. Het doel van de Konings Indische Verdediging is om een solide verdediging op te bouwen waardoor de zwarte koning veilig blijft terwijl de rest van de schaakstukken wordt ontwikkeld. In plaats van actief het centrum in te nemen, wordt het eerst aan wit overgelaten en vervolgens door dreigingen onder druk gezet.

Daartoe wordt eerst het paard verplaatst om het centrum aan te pakken. Vervolgens wordt de b- of g-pion verplaatst om ruimte te maken voor de loper. Zodra de loper naar b7 of g7 is verplaatst en vanuit een goede verdedigingspositie de hoofddiagonaal heeft ingenomen, spreekt men van een fianchetto. In de volgende zetten, afhankelijk van het tactische motief, heeft zwart nu de mogelijkheid om naar de koningszijde te rokeren.

De verdediging werd beroemd door de schaker Mir Sultan Kahn, die de Indiase varianten zeer succesvol speelde in het begin van de 20e eeuw. Savielly Tartakower maakte de naamgeving van de Indische Verdediging populair en Hans Kmoch onderscheidde de verschillende varianten.

 

De verschillende Varianten van de Indische Verdediging:

• Koningsindisch, met een fianchetto van de loper aan de koningszijde.
• Koningsindisch, met een fianchetto van de loper aan de dameszijde.
• Volledig Indisch, wanneer beide lopers een dubbel fianchetto vormen.
• Half-Indisch, wanneer paard en pion remise zijn, maar het fianchetto van een loper achterwege blijft.

De Koningsindische Verdediging is hier het populairst en wordt in de basisstelling gekenmerkt door de volgende schaakzetten:

1.d4 ♘f6 2.c4 g6 3.♘c3 ♗g7 4.e4 d6.

De opening werd in de loop der jaren steeds populairder en werd ook met succes gebruikt door andere schakers zoals Mikhail Tal, Bobby Fischer en Garry Kasparov. Kasparov gebruikte deze opening ook vaak in zijn wedstrijden tegen Anatoly Karpov. De Konings Indische Verdediging is een van de beste en meest populaire openingen voor zwart tegen de witte zet 1.d4.

 

Sterke Punten van de Konings Indische Verdediging

Ook al laat zwart met deze opening in eerste instantie het centrum aan wit over, er zijn enkele voordelen aan verbonden:

• Stabiele Stelling:
  Door zich vroeg op de koningszijde te richten en het paard en de loper te trekken, kan er ook vroeg gerokeerd worden.
  
  
• Aanval van het Centrum:
  Het plaatsen van de loper op de hoofddiagonaal zet druk op het centrum en richt zich tegelijkertijd op de toren van de tegenstander.
  
  
• Sterke Aanvalskans:
  De koningsindische verdediging maakt een sterke aanval op de koningszijde mogelijk, die wordt ondersteund door de pionnenstructuur in het centrum.
  
  
• Snelle Ontwikkeling van de Stukken:
  In principe maakt de Koningsindische Verdediging een zeer snelle ontwikkeling van de schaakstukken mogelijk, omdat het centrum wordt opgegeven voor meer snelheid.

 

Zwakke Punten van de Konings Indische Verdediging

De defensieve oriëntatie van de verdediging brengt ook enkele nadelen met zich mee:

• Passieve Benadering:
  Wit kan het centrum vrij bezetten met pionnen, omdat er alleen passieve druk wordt uitgeoefend door een paard.
  
  
• Loper gebonden aan de Diagonaal:
  Door de plaatsing van de loper op de koningszijde bezet deze de hoofddiagonaal, maar is verder minder flexibel dan in een centrale positie.
  
  
• Aanvalsintentie overduidelijk:
  Zwart wordt gedwongen de nadruk te leggen op de koningszijde en snel actief te worden om de nadelen van de passieve verdediging te compenseren.
  
  
• Verzwakte damezijde:
  Wit krijgt aanvalsmogelijkheden aan de Dameszijde, omdat zwart zijn spel naar de koningszijde verplaatst.

 

Mogelijke Varianten van de Konings Indische Verdediging

Vanwege de grote populariteit van de verdediging en de effectiviteit ervan tegen de witte zet d4, zijn er enkele gangbare spelvarianten ontstaan.

Klassieke Variant

Schaakzetten:
1.d4 ♘f6 2.c4 g6 3.♘c3 ♗g7 4.e4 d6 5.♘f3 O-O 6.♗e2 ....

In de klassieke variant wordt de basisstelling gevolgd door de zet van wit met het paard naar f3 en vervolgens de rokade van zwart. Met de zet van de pion naar e5 kan zwart nu een aanval op het centrum voorbereiden. Als alternatief is het ook denkbaar om het paard op f3 onder druk te zetten met de zwarte loper op g4 en het eigen paard van f6 naar d7 te verplaatsen. Dit zou een aanval met de e7-pion ondersteunen en het centrum consolideren.

Sämische Variant

Schaakzetten:
1.d4 ♘f6 2.c4 g6 3.♘c3 ♗g7 4.e4 d6 5.f3 ...

In de Sämische variatie verplaatst wit zijn pion naar f3 in plaats van het paard, waardoor een verdediging tegen het zwarte paard op g4 ontstaat en een tegenaanval op de koningszijde wordt voorbereid. Met name de g- en h-pionnen van wit kunnen in deze variant goed oprukken en zwart onder druk zetten. Het grote nadeel voor wit is de passieve positie van het paard, dat van zijn ontwikkelingsveld is beroofd. In deze variant kan zwart proberen de ontwikkeling van zijn pionnen vroegtijdig te richten op een aanval op het centrum. Zo kan de achterstand van wit worden uitgebuit en de opmars op de koningszijde worden gestopt.

Awerbach Variant

Schaakzetten:
1.d4 ♘f6 2.c4 g6 3.♘c3 ♗g7 4.e4 d6 5.♗e2 O-O 6.♗g5 ....

Met de loper op g5 heeft de Awerbach-variant als doel de pionnenopmars van zwart op het e-dossier te verhinderen. Als zwart zijn pion naar e5 zou zetten, zouden de pionnen in het centrum en de dames elkaar slaan. Als wit dan zijn paard naar d5 zet, wordt het veld f6 dubbel aangevallen en verliest zwart zijn paard. Zwart verdringt daarom vaak de loper met zijn h-pion of richt de aanval op het centrum met 6...c5 om het fianchetto te behouden.

Vierpionnenaanval

Schaakzetten:
1.d4 ♘f6 2.c4 g6 3. ♘c3 ♗g7 4.e4 d6 5.f4 ...

De vierpionnenaanval was erg populair in het begin van de 20e eeuw, maar had duidelijke nadelen voor wit. Zo verwaarloost wit met de pionzet naar f4 de ontwikkeling van zijn pionnen en verzwakt hij zijn koningszijde door een stabiele rokadestelling op te lossen. Zwart streeft daarom vooral naar het doorbreken van de pionnenketen en rukt na de rokade vaak op met de c-pion op c5. Daarvoor kan ook het paard op a6 worden verplaatst om de aanval te ondersteunen.

 

Conclusie

De Konings Indische Verdediging is een van de beste verdedigingen tegen de witte opening met d4. Hoewel het in het begin defensief is en het centrum aan wit overlaat, maakt het een vroege rokade en een snelle ontwikkeling van de eigen pionnen mogelijk. Het fianchetto maakt ook een gecoördineerde aanval op het centrum mogelijk in de latere stadia en ondersteunt tegelijkertijd een aanval op de koningszijde. Met zijn vele mogelijkheden en solide verdediging is de Konings Indische Verdediging een zeer goede keuze voor een zwartspeler om zich voor te bereiden op de d4 opening van wit.

 

Ik hoop dat ik u wat nuttige tips heb kunnen geven voor de Konings Indische Verdediging. Als je nog vragen hebt, neem dan gerust contact met me op via mijn contactformulier. En als u geïnteresseerd bent in schaakstukken of schaakborden in toernooivorm, neem dan een kijkje in mijn assortiment.

Ik wens u veel plezier met het spel, veel succes en snelle vorderingen bij het leren.

 

Tot ziens.

Stefan